Diyabetik hastalarda kontrast maddenin yol açtığı nefropatinin önlenmesinde alfa lipoik asit kullanımının etkisi
Özet
Kontrast madde nefropatisi (KMN), kontrast madde kullanımını takiben gelisen,
insidansı hastanın tasıdığı risk faktörlerine, kullanılan kontrast madde özelliklerine ve
hacmine, islem öncesi alınan önlemlere göre değisen bir akut böbrek yetmezliği halidir.
Kontrast madde nefropatisi gelismesi için en önemli neden altta yatan kronik böbrek
hastalığıdır. Diyabetesmellitus (DM), konjestif kalp yetmezliği, kullanılan kontrast madde
miktarı, 72 saat içinde birden fazla kontrast madde uygulanması, ileri yas, volüm yetersizliği,
nefrotoksik ilaç gibi faktörler de diğer risk faktörleri arasında sayılabilir. KMN’den
korunmada ilaç ve ilaç dısı birçok yaklasım denenmis olmasına karsın henüz kabul edilmis
net bir korunma yöntemi mevcut değildir. Kontrast madde kullanımı gerektiren tetkiklerin
daha sık uygulandığı diyabetik hastalar KMN açısından özellikle riskli grubu olusturmaktadır.
Bu nedenle biz planladığımız prospektifrandomize çalısmada koroner anjiografi yapılan
diyabetik hastalarda alfa lipoik asit(ALA)’in antioksidan özelliğinin KMN gelisimini
engellemedeki etkisini değerlendirmeyi amaçladık.
Çalısmaya koroner anjiografi yapılan 78 diyabetik hasta dahil edildi. Hastaların 39
tanesi kontrol grubuna, 39 tanesi de ALA grubuna randomize edildi. Her iki grupta islem
günü yeterli düzeyde hidrate edilirken ALA grubuna ilave olarak toplam 4 doz Thioctacid 600
mg HR (alfa lipoik asit) tablet formu verildi.
Hastalarda serum kreatinin (Kr), serum sistatin C (sis C), serum ve idrar
neutrophilgelatinase-associatedlipocalin (NGAL) değerleri anjiografiden önce veanjiografiden
sonra ölçüldü ve kreatininklirensi hesaplandı.Kreatinin düzeyinin 48. saatte bazal değere göre
en az %25 artısı veya bazal değere göre en az 0,5 mg/dl artısı KMN olarak kabul edildi.
Kontrol grubunun ve ALA grubunun bazal karakteristik özellikleri benzer idi (tüm p
değerleri>0.05). Çalısmamızda her iki tanımlamaya göre KMN gelisim sıklığı gruplar
arasında farklı değildi (p>0.05). Her iki grubun 48. saat Kr değerlerinde bazal Kr değerlerine
göre anlamlı artıs saptandı (p<0,05). Yine her iki grubun islem öncesi ve islem sonrası serum
sis C ve idrar NGAL düzeylerinde anlamlı değisim izlenmezken (p>0.05), serum NGAL
düzeylerinde istatistiksel olarak anlamlı azalma izlendi (p< 0.001). Serum Kr, sis C, BUN,
değerleri, kreatininklirensi, idrar ve serum NGAL değerlerinin zaman içindeki değisimleri
kontrol ve ALA gruplarında benzerdi (tüm değerleri>0.05).
Koroner anjiografi uygulanan diyabetik hastalarda hidrasyon tedavisine ilave olarak
kullanılan alfa lipoik asit KMN riskini azaltmamaktadır.