| dc.description.abstract | Katetere dayalı kalp haritalama yaklasımları açık-kalp cerrahisi gerektirmediginden
gün geçtikçe daha sık tercih edilmekte olup, aritmi teshis ve tedavisi (ablasyon)
açısından ciddi yenilikler getirmistir. Ancak katetere dayalı kalp haritalamasında islem
süresini uzatması ve kalp anatomisinin müsade etmemesi nedeniyle, arzu edildigi
kadar çok sıklıkta ölçüm alınamamaktadır. Bu çalısmada, Aliev-Panfilov modeli
kullanılarak olusturulan kalbin iç (endokart) ve dıs (epikart) yüzeylerine ait sınırlı
sayıdaki benzetim verisinden, daha yüksek konumsal çözünürlüklü bir haritalama elde
etmeye yönelik bir yaklasım gelistirilmistir. Çalısmanın ilk bölümünde Newton'un
dogrusal, Hardy'nin, Laplacian, egik (spline) konumsal aradegerleme yöntemleri
kullanılmıstır. Sonuç olarak çok elektrotlu sepet kateter (ÇSK) ile alınan sınırlı
sayıdaki ölçümler ile ilinti katsayısı ( K): 0,992 ± 0,003, hata karelerinin
ortalamalarının karekökü (HKOK): 1,793 ± 0,330, göreceli hata (GH): 0,044 ± 0,008
ve yerellestirme hatası (YH): 3,998 ± 1,853 sonuçları elde edilmistir. kinci olarak kalp
yüzeylerine ait sınırlı sayıda benzetim verisi kullanılarak, istatistiksel kestirim yöntemi
uygulanmıs, tüm yüzeylerin aktivasyon zamanı haritaları es zamanlı olarak
olusturulmustur. Sonuç olarak; K: 0,995 ± 0,004, HKOK: 2,568 ± 0,727, GH: 0,033 ±
0,010 ve YH: 2,386 ± 2,101 elde edilmistir. Ayrıca, aritmi kaynagına sebep olan
noktanın kalbin hangi bölgesinde bulundugu (sag-sol endokart, epikart) tespit
edilmeye çalısılmıs, sol endokart kaynaklı aritmilerin kaynagı %100, sag endokart
kaynaklı artimilerin kaynagı %98,8 dogruluk ile tahmin edilmistir.
Because the catheter based cardiac mapping does not require open-chest surgery,
recently it has become more and more popular and brought novelty towards
arrhythmia diagnosis and therapy (ablation). However, due to long procedure times
and complexity in the heart anatomy, it is not possible to acquire high spatial
resolution measurements. In this study by using Aliev-Panfilov’s mathematical model
we created a computer simulation database and extracted activation time data from
endocardial and epicardial surfaces. From limited number of selected points on
cardiac surfaces we reconstructed high resolution activation data. In the first part of
the study we used Newton’s linear, Hardy’s, Laplacian and spline spatial interpolation
methods. Consequently, several error criteria between the original data and
reconstructed data were computed, such as correlation coefficient (CC), root mean
squares error (RMSE), relative error (RE) and localization error (LE). The average
results obtained by using basket catheter were; CC: 0,992 ± 0,003, RMSE: 1,793 ±
0,330, RE: 0,044 ± 0,008 and LE: 3,998 ± 1,853. Secondly, instead of interpolation
approaches we investigated the usage of statistical estimation method in order to
reconstruct the activation time distribution on both endocardial and epicardial
surfaces simultaneously. The worst results we obtained were CC: 0,995 ± 0,004,
RMSE: 2,568 ± 0,727, RE: 0,033 ± 0,010, and LE: 2,386 ± 2,101. In addition, we
tested the success of the method to determine the origin of the arrhythmia. As a
result 100% of left endocardially and 98.8% of right endocardially originating
arrhythmias were correctly located on their region. | en_US |
