Mandibuler onlay greft uygulamalarında kortikal perforasyonun kemik iyileşmesine olan etkisinin histolojik ve radyolojik olarak incelenmesi

Abstract

Bu çalışma, mandibuler onlay greft uygulamalarında yapılan kortikal perforasyonların kemik iyileşmesine etkisini radyolojik ve histolojik olarak incelemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmada 7 adet erişkin domuza kortikal otojen kemik greftleri ile agumentasyon yapılmıştır. Domuzların alt çenelerinin sol tarafı deney, sağ tarafı ise kontrol grubu olarak belirlenmiş, deney grubunda greft fiksasyonundan önce alıcı bölgenin kortikal kemiğine perforasyonlar yapılmış, kontrol grubunda ise alıcı bölgeye herhangi bir perforasyon yapılmadan otogreft fikse edilmiştir. 12 haftalık iyileşme periyodundan sonra domuzlar sakrifiye edilerek greft bölgeleri rezeke edilmiş, rezeke edilen parçalarda önce radyolojik daha sonra da histopatolojik inceleme yapılmıştır. Radyolojik değerlendirmelerde deney ve kontrol grubu arasında anlamlı bir fark bulunamamıştır (p>0,05). Histopatolojik incelemelerin sonucunda ise deney ve kontrol grubu greftlerinin kalınlıkları arasındaki farkın önemli olduğu görülmüştür (p<0,05). Alıcı bölgenin üst ve alt yarılarındaki remodelizasyon ve greftlerdeki osteoblastik aktivite incelendiğinde deney grubu ile kontrol grubu arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır (p>0,05). Sonuç olarak mandibuler onlay kemik grefti ile agumentasyon yapılırken alıcı bölgede oluşturulan kortikal perforasyonların 12 haftalık dönemde kemik iyileşmesine belirgin katkısının bulunmadığı görülmüştür. This study was conducted to evaluate the effects of cortical perforations on bone healing in mandibular onlay graft procedures radiologically and histologically. In this study, augmentation with cortical autogeneous bone grafts were applied to 7 adult pigs. The left and the right mandibular sides of the pigs were defined as the experimental and control groups, respectively. On the experiemental group, before graft fixation, perforations were performed in the recipient site cortical bone. On the control group, autograft fixation was applied to the recipient site without any perforations. After a healing period of 12 weeks, pigs were sacrified and grafted sites were resected. Radiological and than histopatological evaluations were perfomed on these resected sites. In the radiological evaluation, there was no statistically significant difference between the experimental and the control groups (p>0.05). On the other hand, according to the results of histological evaluation, there was a significant difference in the thickness of the grafts between the experimental and the control groups (p<0.05). However, when the remodelization on the upper and lower half of the recipient site and osteoblastic activity in the grafts were carried out, no significant difference was observed between the experimental and the control groups (p>0.05). As a result, in augmentation procedure with mandibular onlay bone grafts, cortical perforations in the recipient site have no distinctive contribution to bone healing in twelve weeks.