| dc.description.abstract | Giriş ve Amaç: Bu çalışmada, Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Ankara Hastanesinde 1993-2016 yılları arasında organ transplantasyonu yapılan ve sonrasında gebelik nedeniyle izlenen annelerin bebeklerinin prenatal, natal ve postnatal izlem sonuçlarının retrospektif olarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Çalışmada 1993-2016 yılları arasında hastanemizde organ transplantasyonu yapılan ve organ transplantasyonu sonrasında takip edilen reproduktif yaştaki (15-49) 440 kadın hastanın dosyası incelenmiştir. Organ transplantasyonu sonrası takip edilen 28 gebe çalışmaya dahil edilmiştir. Maternal (Tranplantasyon etyolojisi, yaşı, tranplantasyon yaşı ve gebelik yaşı arasındaki süre, gebelik yaşı, zamanı ve türü, yardımcı üreme tekniği varlığı, gebelik süresince kullanılan ilaçlar ve dozları) ve neonatal (Gebelik haftası, doğum ağırlığı, doğum salonu verileri, bebek antropometrik değerleri ile gebelik haftasına göre düşük (SGA), gebelik haftasına göre normal (AGA), gebelik haftasına göre fazla doğum ağırlıklı (LGA) bebek özellikleri ve doğum sonrası yenidoğan yoğun bakım-anne yanı izlem durumu değerlendirilmiştir. İstatistiksel analizler SPSS paket programı kullanılarak yapılmıştır. Sürekli değişkenler ortalama ± standart sapma (SD) verilmiştir. Kategorik değişkenler sıklık ve yüzdeler ile ifade edilmiştir. Araştırma için etik kurul izni alınmıştır.
Bulgular: Toplam 28 kadın hastaya ait organ transplantasyonunun %71,4’ü (20/28) Renal, %28,6’sı (8/28) karaciğer transplantıdır. Transplantasyonların %60,7’si (17/28) canlı, %39,3’ü (11/28) kadavradan nakildir. En sık görülen transplant etyolojisi %21,9 ile glomerulonefrit olmuştur. Gebeliklerin %78,6’sı (22/28) canlı doğum, % 21,4’ü (6/28) abortus ile sonuçlanmıştır. Bir kişide akut, iki kişide kronik rejeksiyon gözlenmiştir ve gebelik ve transplantasyon arası geçen süre ortalama 84,852,5 haftadır. En sık kullanılan tedavi protokolü %42,9 ile siklosporin+ prednizolon+ azatiopurin şeklindedir. Bebeklerin %40,9’u term bebek, %40,9’u SGA’dır. Bebeklerin %63.9’u 1500 gr ve altında, %59’i 366/7hafta ve altında bulunmuştur. Bebeklerin 4’ünde (%18,1) RDS, 3’ünde (%13,6) prematüre retinopatisi (ROP), 1’inde (%4,5) NEK tespit edilmiştir. Bebeklerin %18,2’sinde resüsitasyon ihtiyacı olmuş, %50,0’si doğum sonrası anne yanına verilmiştir. İki bebek (%9,1) sadece anne sütü, 10 bebek (%45,5) formula mama ve 10 bebek (%45,5) karışık beslenirken %54,5’inde (12/22) yoğun bakım ihtiyacı olmuştur. Toplam 3 bebekte konjenital kalp hastalığı saptanmıştır. Sonuç: Çalışmada elde edilen veriler ülkemizdeki böbrek ve karaciğer transplantasyonu olmuş gebeliklerden dünyaya gelen çocukların takibinde ortaya çıkan perinatal ve neonatal morbidite ve mortaliteye ait sonuçları irdelemesi açısından değerlidir.
Background and Aim: This study conducted to evaluate prenatal, natal and postnatal follow up results of babies whose mothers had undergone organ transplantation and followed up during pregnancy at Başkent University Faculty of Medicine, from 1993 to 2016 in Ankara Hospital.
Materials and Methods: In this study, files of 440 reproductive aged (15-49 years) female patients were examined who had undergone organ transplantation and they were followed up after transplantation. Twenty-eight pregnant women were followed after organ transplantation were included in this study. Maternal (age, etiology of transplantation, time between transplantation and gestational age, gestational age-time and type, presence of assisted reproductive techniques and drugs and doses used during pregnancy) and neonatal (gestational age, birth weight, delivery room data, baby with anthropometric measurements, SGA, AGA, LGA and features, newborn intensive care-mother postpartum follow-up) features were evaluated. Statistical analyzes were performed with SPSS software package. Continuous variables summed as mean ± SD. Categorical variables are expressed as frequencies and percentages. Ethics committee approval was obtained.
Results : Total 71,4% of organ transplantations (20/28)was renal and 28.6% (8/28) was liver transplant patients. 60.7% (17/28) of transplantations were from alive donors and 39.3% (11/28) of transplantation from cadavers. The most common transplant ethiology was glomerulonephritis (21.9%). 78,6% of pregnancies resulted as live births and 90.9% was normal birth. One of the patients had acute and two of them had chronic rejection. Mean duration between transplantation and pregnancy was 84,852,5 weeks. Common treatment protocol was cyclosporine + prednisolone + azathioprine. 40,9% of babies were term, 40,9% of babies were SGA. The birth weight of %22.7 infants wasbelow 1500 grams, %59 were 366/7 weeks and younger. Of the infants 4 (%18,1) had RDS, 1 (%4,5) had NEC and 3 (%13,6) had ROP. 18.2% of the infants needed resuscitation and 50,0% of infants were given to mother after the birth. Two babies (9.1%) was breastfed only, 10 (45.5%) of them was fed formula only and 10 (45.5%) infants were fed with formula and brestfeeding both. 54.5% (12 infants) needed intensive care. Congenital heart anomalies were detected in 3 of the babies.
Conclusion : The data obtained from this study is valuable for perinatal and neonatal morbidity of the newborns who was born after pregnancies of kidney and liver transplant patients in our hospital | en_US |
