| dc.description.abstract | Asylum seekers and refugee fathers have to face severe challenges in their post-settlement process in host countries. In this process of settlement a father’s perceptions about upbringing of children in a host country's environment, identity of fatherhood, his fears and impact of integration on his children would take shape. Present study gathers the overall response of fathers and difference in the responses of fathers living in Nuremberg and Ankara. Study evaluates the system of both host countries and it suggests what responsible authorities and especially social workers can do at micro, mezzo and macro level to help the vulnerable population. The study is designed using quantitative method and to collect data 38 participants from Nuremberg (Germany) and 38 participants from Ankara (Turkey) were surveyed. Questionnaire available in English, Arabic and Turkish language was made with 29 multiple choice questions and 2 open-ended questions. Result shows that needs of fathers living in Turkey are not fulfilled and most of them want to go back to home country if it is safe. Whereas fathers living in Germany are satisfied with their level of fulfilled needs and majority of them don't want to leave Germany. Religious upbringing of children is very important and is preferred over economic stability by fathers living in Turkey. Tendency of generativity related to religious and cultural teaching is higher in fathers who live in Turkey. While fathers who live in Germany preferred economic stability and they give less importance to similarity of religious and cultural values of host and home country. Findings suggest that there is need of enough funds and controlled system to continue to help fulfill the basic needs of refugees in urban areas of Ankara. Social workers are required to identify and help fathers who live with thoughts of uncertain future, sadness, severe guilt and grief. Culturally sensitive workers are needed in Germany to assist asylum seekers in integration process.
Sığınmacılar ve mülteci babalar, ev sahibi ülkelerdeki uzlaşma sonrası süreçlerinde ciddi zorluklarla karşılaşmak zorunda kalmışlardır. Bu alışma sürecinde, ev sahibi ülkenin bulunduğu çevrede çocuk yetiştirme konusundaki algıları, babanın korkuları, babalık kimliği ve entegrasyonun çocukları üzerindeki etkisi ile şekillenecektir. Mevcut araştırma babaların genel tepkisini ve Nürnberg ve Ankara'da yaşayan babaların tepkilerindeki farklılıkları bir araya getiriyor. Çalışma, hem ev sahibi ülkelerin sistemini değerlendirmekte hem de sorumlu makamların ve özellikle sosyal hizmet uzmanlarının, savunmasız nüfusa yardımcı olmak için mikro, mezzo ve makro düzeyde neler yapabileceğini önermektedir. Çalışma, nicel yöntem kullanılarak veri toplamak amacıyla tasarlandı. Nürnberg (Almanya) 'dan 38 katılımcı ve Ankara (Türkiye)'den 38 katılımcıya anket yapıldı. İngilizce, Arapça ve Türkçe dillerinde anket formu, 29 çoktan seçmeli soru ve 2 açık uçlu soru ile hazırlanmıştır. Sonuçta, Türkiye'de yaşayan babaların ihtiyaçlarının karşılanmadığını ve çoğu güvenli olduğu takdirde çoğu yurtlarına dönmek istemektedir. Almanya'da yaşayan babalar, onların yerine getirdiği ihtiyaç seviyesinden tatmin olurken, çoğunluğu Almanya'yı terk etmek istememektedir. Çocukların dinsel açıdan yetiştirilmesi çok önemlidir ve Türkiye'de yaşayan babalar tarafından ekonomik istikrar üzerine tercih edilmektedir. Türkiye'de yaşayan babalarda dini ve kültürel öğretime ilişkin üretkenliğin eğilimi daha yüksektir. Almanya'da yaşayan babalar ekonomik istikrarı tercih ederken, ev sahibi ülkenin ve ülkenin dini ve kültürel değerlerinin benzerliğine daha az önem vermektedir.Bulgular, Ankara'nın kentsel alanlarındaki mültecilerin temel ihtiyaçlarını karşılamaya devam etmek için kontrollü bir sisteme ve yeterli hibe ihtiyaçi olduğuna işaret etmektedir. Sosyal hizmet uzmanlarının belirsiz gelecek, keder, ciddi suçluluk ve üzüntü düşünceleri ile yaşayan babaları tanımlamaları ve yardım etmeleri gerekmektedir. Almanya'da entegrasyon sürecinde sığınmacılara yardımcı olması için kültürel açıdan hassas çalışanlara ihtiyaç vardır. | en_US |
