Tip 2 diyabetli bireylerde kardiyometabolik risklerin azaltılmasında tıbbi beslenme tedavisinin etkisi
Özet
Bu çalışma, 20-65 yaşları arasında Nutrismart Beslenme ve Diyet Merkezi’ne 2014-
2015 yılları arasında başvuran, beslenme danışmanlığı almış, doktor tarafından Tip 2
Diyabet tanısı konulmuş, Beden Kütle İndeksi (BKİ) ≥25 kg/m2 olan 18’i kadın 18’i
erkek olmak üzere toplam 36 hasta üzerinde yürütülmüştür. Çalışmada hastalara
başlangıç ağırlıklarının %5’ini kaybetmeye yönelik toplam enerji gereksinimi
hesaplanmış, ADA’nın Tıbbi Beslenme Tedavi (TBT) ilkelerine uygun (%45-65
karbonhidrat, %15-20 protein, %25-30 yağ) beslenme planı hazırlanmış ve 12 hafta
süreyle uygulanmıştır. Çalışmanın başlangıcında hastaların sosyo demografik bilgileri
kaydedilmiş ve her hafta hastaların antropometrik ölçümleri; vücut ağırlığı (kg), bel
çevresi, beden kütle indeksi (BKI), bazal metabolizma hızı (BMR), yağ yüzdesi, yağ
(kg), yağsız doku kütlesi (FFM), toplam vücut suyu (TBW), gövde %, gövde yağ (kg)
araştırmacı tarafından ölçülerek, beden kütle indeksi (BKİ) değerleri hesaplanmıştır.
Çalışmanın başlangıcında ve sonunda bazı biyokimyasal parametreler (plazma açlık
kan glukozu (AKG), insülin, HbA1c, toplam kolesterol, HDL-kolesterol, LDLkolesterol,
trigliserid, homosistein, HOMA-IR ve hs-CRP) özel bir laboratuvarda
analiz edilmiştir. Hastaların metabolik sendrom bileşenleri Uluslararası Diyabet
Federasyonu (IDF)’nun kriterlerine göre değerlendirilmiştir. Hastaların biyokimyasal
bulguları değerlendirildiğinde, TBT öncesine göre TBT sonrası insülin (15.7±9.5
μIU/mL ve 11.7±6.2 μIU/mL), hemoglobinA1c (%5.8±0.9 ve %5.6±0.6), total
kolesterol (234.2±38 mg/dL ve 202.7±32 mg/dL), LDL-kolesterol (153.3±36 mg/dL ve
127.2±32 mg/dL), homosistein (11.1±3.1 umol/L, ve 9.2±2.5 umol/L), HOMA-IR
(4.2±3.6 ve 2.8±1.8) ve hs-CRP (5.4±8.9 mg/dL, ve 3.6±4.0 mg/dL) düzeyleri anlamlı
derecede düşük bulunmuştur (p<0.05). Çalışmaya katılan bireylerin TBT öncesine göre
TBT sonrası antropometrik ölçümleri değerlendirildiğinde, vücut ağırlıkları
(93.2±17.62 kg ve 86.4±16.17kg), BKİ ortalamaları (32.1±5.65 kg/m2 ve 29.7±4.84
kg/m2), yağ oranları (%34.2±8.48 ve %30.8±8.95), vücut yağ yüzdeleri (%33.7±6.94
ve %30.2±7.88) ve bel çevresi (103.3±15.87 cm ve 95.1±15.29 cm) ortalamaları
anlamlı derecede azalmıştır (p<0.05). Çalışmaya katılan ve International Diabetes Federation (IDF) metabolik sendrom kriterlerine sahip olan bireylerin TBT sonrası
kardiyometabolik risk faktörlerindeki değişim açlık kan glukozu, bel çevresi ölçümleri,
trigliserid, homosistein, HOMA-IR ve hs-CRP anlamlı derecede düşük bulunmuştur
(p<0.05). Sonuç olarak Tip 2 diyabetli bireylerde TBT’nin kardiyometabolik riskleri
azaltmada etkili olduğu bulunmuştur. TBT’nin içeriği bireysel bulgulara göre
değişmekle beraber, Tip 2 diyabetli bireylerin diyabet diyetisyeni ile düzenli görüşmesi
ve öz yönetimi çok önemlidir. Bu çalışmaya göre Tip 2 diyabetli bireylere yaşam tarzı
değişimini sağlamak için beslenme konusunda eğitim ve danışmanlığın sağlanması
tedavinin önemli bir parçasıdır ve kardiyometabolik risklerin azaltılmasında etkili
olduğu anlaşılmıştır.
This study was carried out on a total of 36 patients between the ages of 20 and 65, 18
of whom were female and 18 were male. The study was conducted on the individuals
who have consulted Nutrismart Nutrition and Diet Centre between 2014-2015; who
have received nutritional counselling; who have been diagnosed with Type 2 Diabetes
by a physician; and who had a Body Mass Index (BMI) ≥25 kg/m2. In the study, the
total energy requirement of patients to lose 5% of their initial body weight was
calculated, and medical nutrition therapy (MNT) plan was prepared according to
American Diabetes Association (ADA)'s medical nutrition treatment principles (45-
65% carbohydrate, 15-20% protein, 25-30% fat) and it was administered for 12 weeks.
At the beginning of the study, demographic information of the patients was recorded
and the anthropometric parameters, body composition of the patients were measured
every week, body mass index (BMI) values were calculated. Some biochemical
parameters (fasting blood glucose, serum insulin, HbA1c, total cholesterol, HDL, LDL,
triglyceride, homocysteine, HOMA-ir, and hs-CRP) were analysed both at the
beginning and at the end of the study. The metabolic syndrome components of the
patients were evaluated according to the criteria of the International Diabetes
Federation (IDF). When the change in biochemical findings of individuals with
diabetes was evaluated, after medical nutrition therapy (MNT) insulin (15.7 ± 9.5 μIU /
mL and 11.7 ± 6.2 μIU / mL), hemoglobinA1c (5.8 ± 0.9% and 5.6 ± 0.6%), total
cholesterol (234.2 ± 38 mg/ dL and 202.7 ± 32 mg / dL), LDL (153.3 ± 36 mg / dL and
127.2 ± 32 mg / dL), homocysteine (11.1 ± 3.1 umol / L, and 9.2 ± 2.5 umol / L),
HOMA-ir ( 4.2 ± 3.6 and 2.8 ± 1.8) and hs-CRP (5.4 ± 8.9 mg / dL, and 3.6 ± 4.0 mg /
dL) were significantly lower. (P <0.05). When the change in anthropometric findings
of individuals with diabetes was evaluated, after MNT body weight (93.2 ± 17.62 kg
and 86.4 ± 16.17kg), mean BMI (32.1 ± 5.65 kg / m2 and 29.7 ± 4.84 kg / m2), fat
ratios (34.2 ± 8.48% and 30.8 ± 8.95%), body fat percentages (33.7 ± 6.94% and 30.2
± 7.88%) and waist circumference (103.3 ± 15.87 cm and 95.1 ± 15.29 cm) were
significantly decreased (p <0.05). The changes in cardiometabolic risk factors after MNT of the patients who participated
in the study and having IDF Metabolic Syndrome criteria were found to be
significantly lower in fasting blood glucose, waist circumference, triglyceride,
homocysteine, Homa-ir and hs-crp. (p <0.05). In conclusion, MNT was found to be
effective in reducing cardiometabolic risks in individuals with Type 2 diabetes.
Although the content of MNT varies according to individual findings, regular
consultation and self-management of individuals with Type 2 diabetes are important.
According to this study, education and consultation on nutrition to people with Type 2
diabetes for providing lifestyle change is an important part of diabetes treatment and
has been found to be effective in reducing cardiometabolic risks. Further studies are
needed to achieve lifestyle change and weight loss in the treatment of type 2 diabetes.