Apoyando ve Pikado tekniklerinde sağ el parmaklarının kinematik analizi ve karşılaştırması
Özet
Klasik gitar repertuvarında, özellikle İspanyol bestecilerin konçertolarında, hızlı
çalınması gereken gamlar bulunmaktadır. Bu gamların oldukça seri şekilde çalınması ancak
doğru bir teknikle başarılabilmekte ve eserin bütünsel müzikalitesi için büyük önem
taşımaktadır. Klasik ve Flamenko gitar ustalarının kendilerine has apoyando veya pikado
teknikleri olmasına rağmen çalış hızları değişkenlik göstermektedir. Literatürde, sağ el
tekniğiyle ilgili çeşitli araştırma ve tezler mevcuttur. Ancak bu çalışmalarda sağ el duruşu ve
parmak hareketleri, niteliksel tanımlamalarla anlatılmıştır. Mevcut çalışmamda ise, yüksek
apoyando veya pikado hızına ulaşabilen gitaristlerin parmak hareketleri ve eklem açıları
incelenmiştir. Yüksek hızlara çıkmayı sağlayan sağ el parmak hareketlerinin niceliksel olarak
tanımlanması hedeflenmiştir. Çalışmamın diğer bir amacı da, gitaristlerin, farklı apoyando ve
pikado tekniklerini daha kolay anlamalarını sağlayabilecek, kendi tekniklerini geliştirmelerine
katkısı olabilecek ve tekniklerini öğrencilerine daha kolay aktarabilecekleri bilimsel bir bakış
açısı sunmaktır. Araştırmamda, kendi alanlarında usta kabul edilen üç gitaristin (Paco de Lucia,
Pepe Romero ve Grisha Goryachev) hızlı gamlar sırasındaki parmak hareketleri incelenip,
kinematik analizleri yapılmıştır. Üç gitaristin parmak açıları karşılaştırılmış ve bu açılarla
ulaştıkları hızlar arasındaki ilişki incelenmiştir. Bu araştırmada elde edilen bulgular, mümkün
olan en yüksek hıza çıkmak için, gam sırasında sağ el metacarpofalangeal (MP) eklemin 10
dereceden fazla hareket etmemesi gerektiğini göstermiştir. Buna ek olarak, distal interfalangeal
(DIP) eklemini fazla hareket ettirmeden, asıl hareketin proksimal interfalangeal eklem (PIP)
merkezli yapılması gerektiği sonucuna ulaşılmıştır. Bu sayede, oldukça kuvvetli vuruş elde
edilirken parmağın telden havalanma mesafesinin de en aza indirgendiği tespit edilmiştir. Gam
icrası sırasında parmak ucu (distal falanks) havalanma mesafesinin, minimal fizik havalanma
mesafesi olan 0.56 cm’ye mümkün olduğunca yakın olması gerekmektedir. Sonuç olarak, hızlı
gam icrasında, nihai hedef olan düşük parmak havalanma mesafesini elde etmek için, MP
ekleminin açısı sınırlı tutulurken, hareketin asıl merkezi PIP eklemi olmalı ve DIP ekleminin
açısı da mümkün olduğunca korunmalıdır. Bu çalışmada, sağ el tekniği en ince ayrıntılarına
kadar matematiksel olarak analiz edilmiştir. Niceliksel datalar eşliğinde ortaya konulan parmak kinematiğinin, başta hızlı apoyando veya pikado tekniğini geliştirmek isteyenler olmak üzere
tüm gitaristlere faydalı bir matematiksel model olacağı kanaatindeyim.
In the classical guitar repertoire, especially in the concertos of Spanish composers, there are
scales that should be played rapidly. Playing these scales quite rapidly can only be done with
the right technique and is extremely important for the holistic musicality of the work.
Although classical and flamenco guitar masters have their own apoyando or pikado
techniques, their playing speed varies. There are various studies and theses about right hand
technique in the literature. However, in these studies, right hand posture and finger
movements are described with qualitative definitions. In my current study, finger movements
and joint angles of guitarists who can reach high apoyando or picado speed were examined. It
is aimed to quantitatively describe the right hand finger movements that enable high speeds.
Another purpose of my study is to present a scientific perspective that will enable guitarists to
understand different apoyando and picado techniques more easily, contribute to the
development of their own techniques, and transfer their techniques to their students more
easily. In my research, finger movements during fast scales of three guitarists (Paco de Lucia,
Pepe Romero and Grisha Goryachev) who are considered masters in their fields were
examined and kinematic analyzes were made. The finger angles of the three guitarists were
compared and the relationship between these angles and the speeds they reached was
examined. The findings of this study showed that in order to reach the highest possible speed,
the right hand metacarpophalangeal (MP) joint should not move more than 10 degrees during
the performance of the scale. In addition, it was concluded that the main movement should be
centered on the proximal interphalangeal joint (PIP) without moving the distal interphalangeal
(DIP) joint too much. It has been determined that, in this way, the distance of the finger from
the string (lift-off distance) is minimized while a very strong stroke is achieved. During a
performance, the fingertip (distal phalanx) lift-off distance should be as close as possible to
the minimal physical lift-off distance of 0.56 cm. As a result, to achieve the ultimate goal of
low finger lift-off distance during performing rapid scales, guitarist should keep the MP angle
very limited, while the center of motion to be the PIP joint, and maintain the stability of the
DIP joint as much as possible. In the current study, the right hand technique has been mathematically analyzed in details. I believe that the finger kinematics, which were presented
with quantitative data, will be a useful mathematical model for all guitarists, especially those
who want to develop the fast apoyando or pikado technique.