| dc.description.abstract | Toplumda sıklıkla görülen temporomandibular eklem internal düzensizliklerinin
etiyolojisi, disk pozisyonuna, intraartiküler vakum etkisine, sinoviyal sıvı
içeriğindeki değişikliğe ve eklem yüzeylerindeki dejenerasyona bağlanmaktadır.
Son yıllarda sinoviyal sıvı içeriğindeki değişikliklerin ve proinflamatuar
sitokinlerin etkisi popülarite kazanmaktadır. Özellikle de IL- 6, TNF-α, IL- 1β ve
reseptörleri üzerinde sıklıkla durulmaktadır. Bu çalışma temporomandibular
eklem internal düzensizliği olan hastaların sinoviyal sıvılarındaki sIL- 6R, sTNF-
αRI ve sIL- 1RII konsantrasyonlarının artrosentezin başarısına etkisini
değerlendirilmek amacıyla planlanmıştır. Serbest halde bulunan bu
reseptörlerden sTNF-αRI ve sIL- 1RII sitokinlerinin etkisini baskılayacak yönde
etkilerken, sIL- 6R tam tersi yönde etki göstermektedir. Çalışmada 23 adet
sınırlı ağız açıklığı ve ağrı şikayeti olan hastaya artrosentez işlemi yapılmış ve
işlemden önce alınan sinoviyal sıvı örneği biyokimyasal olarak incelenmiştir.
Her hastada preoperatif, erken postoperatif ve postoperatif 1. haftada ve 1.
ayda maksimum ağız açıklığı ölçülmüş, ayrıca görsel analog skala (VAS) çene
hareketleri sırasında duyulan ağrının belirlenmesi için kullanılmıştır.
Biyokimyasal analizde her reseptöre spesifik Eliza Kiti kullanılmıştır. Tedavinin
başarı kriteri maksimum ağız açıklığının 38mm’ den fazla olması ve VAS
değerlerindeki düşüş olarak belirlenmiştir. Sonuçlarda tedavinin başarılı kabul
edildiği grupla başarısız olduğu grup arasında sTNF-αRI ve sIL- 1RII
konsantrasyonları açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmadığı, fakat
sIL- 6R konsantrasyonun tedavinin başarısız kabul edildiği grupta anlamlı
düzeyde yüksek olduğu gözlemiştir. | tr |
