Romatoid artrit, osteoartrit, fibromiyalji hastalarında fiziksel uygunluk ve fiziksel aktivite düzeylerinin değerlendirilmesi

Abstract

Fiziksel aktivite ve fiziksel uygunluk düzeyi romatoid artrit, osteoartrit, fibromiyalji hastalarında ağrı, kas kuvvetsizliği, hareket kısıtlılığı, yorgunluk sonucunda azalmaktadır. Yapılan çalışmalarda romatoid artrit, osteoartrit, fibromiyalji hastalarda fiziksel aktivite ve fiziksel uygunluk düzeyinin belirlenmesi gerektiği vurgulanmaktadır. Çalışmamızın amacı romatoid artrit, osteoartrit veya fibromiyalji tanısı ile izlenen olgular ve sağlıklı bireylerin fiziksel uygunluk ve fiziksel aktivite düzeylerini belirlemek ve karşılaştırmaktır. Çalışmamız, Başkent Üniversitesi Hastanesi, Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı polikliniğinde tanısı konan 50 romatoid artrit, 95 osteoartrit, 82 fibromyalji ve 110 sağlıklı olgu üzerinde gerçekleştirilmiştir. Olguların ağrı değerlendirmesi için Mcgill Ağrı Anketi kullanılmıştır. Fiziksel aktivite düzeyinin belirlenmesi amacıyla Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi (IPAQ) kullanılmıştır. Sağlıkla ilgili fiziksel uygunluk düzeyinin belirlenmesi amacıyla vücut kompozisyonu (VKİ), kas kuvveti ve enduransı (sit up testi), esneklik ( otur uzan- gövde lateral fleksiyon testi), kardiyorespiratuar endurans ( 6 dakika yürüme testi ) ve denge (KAT 3000) ölçümleri yapılmıştır. Fibromyalji grubunun Mcgill Ağrı Anketi alt parametre skorları istatistiksel olarak anlamlı düzeyde romatoid artrit, osteoartrit gruplarına göre daha yüksek bulunmuştur (p ≤ 0,05). Romatoid artrit, osteoartrit, fibromiyalji hasta gruplarının IPAQ anketi alt parametrelerinden yürüme ve toplam fiziksel aktivite skorlarının, sağlıklı olgulara göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde düşük olduğuna rastlanmıştır (p≤0,05). Fibromyalji grubundaki olguların % 36,6’sı, osteoartrit grubundaki olguların % 28,4'ü, romatoid artrit grubundaki olguların % 38’inin ve sağlıklı olguların % 22,7’sinin inaktif olduğu saptanmıştır. Sağlıkla ilgili fiziksel uygunluk düzeyi açısından romatoid artrit grubundaki olguların kontrol grubuna göre sit up testi sonuçları anlamlı düzeyde daha düşük, borg yorgunluk skala sonuçları daha yüksek bulunmuştur (p≤ 0,05). Fibromyalji grubundaki olguların, osteoartrit ve sağlıklı vi olgulara göre sit up testi sonuçları anlamlı düzeyde daha düşük bulunmuştur (p<0.05). Romatoid artrit grubundaki olguların osteoartrit grubundaki olgulara göre statik denge düzeyleri istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha düşük olduğuna rastlanmıştır (p <0.05). Osteoartrit grubundaki olguların sağlıklı olgulara göre dinamik denge düzeyleri istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha düşük olduğu saptanmıştır (p<0.05). Sonuç olarak sağlıklı bireylerle kıyaslandığında romatoid artrit, osteoartrit veya fibromiyalji hastalarının fiziksel aktivite ve fiziksel uygunluk düzeylerinin düşük olduğu saptanmıştır. Romatoid artritli olguların fiziksel aktivite ve fiziksel uygunluk düzeylerindeki azalma, osteoartrit ve fibromiyalji olgulardan daha belirgindir. Romatizmal hastalıklarda egzersiz ve günlük fiziksel aktivite programları fizyoterapi rehabilitasyon tedavi yaklaşımları arasında yer almalıdır.