İyatronejik subakromiyal bursit oluşturulan ratlarda lokal steroid enjeksiyonun etkisi
Özet
Yapılan deneysel çalısmalarda subakromiyal carrageenan enjeksiyonunun ratlar
üzerinde subakromiyal bursit olusturduğu gösterilmistir. (1) Bu deneysel çalısmada
amaç carrageenan enjeksiyonu ile ratlada iyatrojenik subakromiyal bursit olusturmak,
olusan bursiti kontrol grubunda histopatolojik düzeyde gösterdikten sonra uygulanan
salin ve steroid enjeksiyonunun inflame doku üzerindeki etkinliğinin ve meydana gelen
inflamatuvar değisikliklerin histopatolojik inceleme ile aydınlatılmasıdır.
Çalısmamızda Sprague-Dawley cinsi ratların 30 adedi kullanılmıstır. Ratların herbirine
subakromiyal bursit olusturabilmek amacıyla haftada bir doz olmak üzere toplam 8 kez
10 Cl carrageenan verildi. Son enjeksiyonlardan 2’ser hafta sonra 6 adet rat rastgele
seçilerek sakrifiye edildi ve iyatrojenik subakromiyal bursit olusturulduğu
histopatolojik olarak kanıtlandı. Kalan ratlar rastgele iki gruba ayrıldı. Birinci grubuna
yine haftada bir olmak üzere toplam üç kere 5 Cl (3 mg/kg) triamsinolon kristal
süspansiyon, diğer gruba ise 5 Cl (9 mg/ml) serum fizyolojik enjeksiyonu yapıldı, kalan
tek rata hiçbir enjeksiyon yapılmadı. Tüm enjeksiyonlar aynı taraf eklem, aynı boy
enjektör ve aynı teknik kullanılarak steril sartlar altında yinelendi. Enjeksiyon öncesi
ratlar intraperitoneal ketamin ve xylasine anestezisi aldı, sakrifikasyon öncesi ise doz
artırılarak ötenazileri gerçeklestirildi. Kontrol grubunda subakromiyal bursit
olusturulabildiği gözlendikten sonra kalan ratlar 2 gruba ayrıldı. Đlk gruba fizyolojik
salin, ikinci gruba ise lokal kortikosteroid enjeksiyonu uygulandı. Çalısma sonunda 2
grupta sakrifiye edilerek cerrahi diseksiyonla çıkarılan subakromiyal bursa ve
supraspinatus tendonu, inflamasyon ve boyanma paternlerini ortaya çıkarmak için
Hematoksilen Eozin, VEGF, fibronektin ve TGF-β ile boyanarak mikroskopik olarak
incelendi. Đstatistiksel analiz sonucuna göre, hesaplanan p = 0.0296 değerini α = 0.01
değeri ile kıyasladığımızda, α < p olduğu için sıfır hipotezini reddedecek yeterli kanıt
iii
bulunamamıstır. %99 eminlik derecesinde salin veya steroidin tendonda enflamasyon
olusumunda anlamlı ölçüde farklı etki yaptığını söylemek mümkün olmadı. Her iki
grupta da immünohistokimyasal boyaların kronik inflamasyonu isaret ettiğini gösterdik.
Ancak fizyolojik salin ve steroid enjeksiyonu sonrası, inflamatuvar süreç ve diğer
boyanma paternleri incelendiğinde; fibronektin, VEGF ve özellikle TGF’nin
nonspesifik olduğunu gözlemledik. Sonuç olarak, fizyolojik salin enjekte edilen grup ile
steroid enjekte edilen grup arasında inflamasyon ve immünohistokimyasal boyanma
paternleri açısından anlamlı bir iliski kurulamadı.