Galvano kronlarda marjinal adaptasyonun ve porselen bağlantısının in-vitro incelenmesi ve NiCr alaşımlarla karşılaştırılması

Abstract

Protetik diş hekimliğinde, soy olmayan alaşımlar, iyi mekanik özellikler göstermesi ve düşük maliyete sahip olması sebebiyle metal destekli seramik restorasyonlarda en çok tercih edilen materyallerdir. Fakat dokularda alerjik reaksiyon oluşturabilmesi, döküm sonrası restorasyon kenarlarının kısa çıkması ve bazı durumlarda estetik kaygılar yaratması, farklı materyallerin ve sistemlerin arayışını doğurmaktadır. Elektro-kaplama sistemi, diş hekimliğinde yaklaşık otuz senedir uygulanmakta olmasına rağmen , ülkemizde henüz tam olarak tanınmamaktadır. Elektro-kaplama sistemi, konvansiyonel metal seramik sistem ile karşılaştırıldığında , 24K altın yapının sağladığı bio-uyumluluk, hassas uyum, estetik görünüm, her tarafta eşit kalınlıkta ve pörözitesiz (0.2-0.4 mm) altyapı elde edebilme, basit prosedür ve altın alaşımlara kıyasla daha düşük maliyet gibi üstünlükler taşır. Dental restorasyonların uzun dönem başarı sağlaması için hem mekanik özelliklerinin hem de kenar uyumlarının iyi olması gerekir. Bu sebeple çalışmada, altyapısı elektro-kaplama sistemiyle üretilen galvano-seramik kronlar ile konvansiyonel metal seramik alaşımların marjinal uyumları ve bağlantı dayançlarının karşılaştırılması amaçlanmıştır. Çalışma için üst kesilmiş santral dişi taklit eden 50 adet paslanmaz çelik day üretildi ve 25’er örnekli iki gruba ayrıldı. İlk olarak, porselen pişimi öncesi kopinglerden, porselen pişimi sonrası ise kronlardan dikey kenar uyumu ölçümleri yapıldı. Daha sonra mekanik test işlemine geçildi. Kuvvet, makaslama ve çekme stresi oluşturmak amacı ile örnek yüzeylerine 1350’lik açıyla , 0.5 mm/dak hızla uyguladı. Kırılma değerleri (Newton olarak) ve kuvvet grafiği kaydedildi. Kırık yüzeyleri SEM’de incelendi, yüzey element analizleri yapıldı. Bulgularda, galvano-seramik restorasyonların kenar uyumlarının Nİ-Cr alaşımlı seramik restorasyonlardan çok daha iyi olduğu görüldü. Pişirme öncesi ve sonrası ‘altın’ grubu ile ‘Ni-Cr’ grubunun kenar açıklıkları sırayla 23.1±3.70 μm, 27.6±7.52 μm ve 65.2±12.30 μm, 72.5±13.77μm olarak bulundu. Kenar açıklıkları, Ni-Cr grubunda klinik olarak kabul edilebilir düzeyde, altın grubunda bu düzeyin çok daha altında oluştuğu gözlendi. Bağlantı testinde ise Ni-Cr grubunun, altın grubuna göre çok daha dayançlı olduğu görüldü (sırayla 950.8±219.27 N, 555.1±126.36 N). Konvansiyonel metal-seramik restorasyonlar, klinikte oluşan çiğneme kuvvet değerlerinin çok üstünde kırılırken, altın grubunun molar bölgede güçlü çiğneme kuvvetlerinin varlığında yeterli dayancı sağlayamayabileceği belirlendi. Base metal alloys, with good mechanical performance and low price, have been used widely in prosthetic dentistry. The possible cause to allergic reactions, short margins and unsatisfied esthetic, generates searching for new system and materials. Although electroforming techniques have been used in dentistry for more than 30 years , it is not well-known yet in our country. Electroforming system has some superiority in comparision with conventional metal system like high biocompatibility, precise fit, good aesthetics, uniform framework with no porosity, economic and simplified procedure. For long term success, dental prosthesis must have good mechanical properties and marginal fit. The purpose of this study was to evaluate marginal fit and bond strength of galvano-ceramic restorations and compare with conventional metal ceramic alloys. A total of 50 steinless steel dies representing prepared upper central teeth were fabricated and divided into 2 groups of 25 samples. Primarily, the vertical marginal discrepancies of gold copings and Ni-Cr copings evaluated, secondly vertical marginal discrepancies of porcelain fused to metal alloys and gold copings evaluated. The results in turns of gold group were 23.1±3.70 μm, 27.6±7.52 μm and of Ni-Cr group 65.2±12.30 μm, 72.5±13.77μm. Results indicated that, galvano-ceramic restorations exhibited significantly less marginal discrepancies than the conventional metal ceramic restorations. In mechanical failure test, force was applied to surfaces of the restorations with 1350 to the horizontal axis and a crosshead speed of 0.5 mm/min until failure had occured. The fracture values (in Newton) and stress diagrams were saved. The mean fracture resistance for Ni-Cr group was 950.8±219.27 N and 555.1±126.36 N for galvano ceramic group. Significant differences were found for the resistance comparisions of two groups. While, conventional metal ceramic restorations resists to the stresses during masticatory forces, the use of galvano-ceramic restorations is limited where high masticatory forces occured.