| dc.description.abstract | Denge, istiharette ve aktivite sırasında, yer çekimi merkezini destek yüzeyi üzerinde tutabilmek için gerçekleştirilen postüral uyumdur. Normal postüral kontrol ve dengenin sağlanmasında etkili olan üç sistem vardır; vestibüler sistem, görme sistemi ve somatosensör sistemdir. Sedanter yaşam kas zayıflığının artması denge bozukluğuna etki eden önemli bir faktördür.
Bu çalışmanın amacı; vücut kitle indeksi ile fiziksel aktivite arasındaki ilişki incelenip, denge sisteminin değerlendirilmesinde kullanılan baş itme testi üzerinde etkisinin olup olmadığını araştırmaktır.
Çalışma, Başkent Üniversitesi Kulak Burun Boğaz Anabilim Dalı’nda kulak ve vestibüler sistem şikayeti olmayan 18-64 yaş arasındaki 30 gönüllü, sağlıklı bireylerle yürütülmüştür. Gönüllere vHIT yapılmış, uluslar arası fiziksel aktivite değerlendirme kısa formu doldurtulmuştur. Katılımcıların boy ölçümleri milimetrik boy skalası ile, vücut ağırlığı ölçümleri elektronik baskül ile ölçülmüştür. Vücut ağırlığı ve boy uzunluğu verileri kişisel bilgi formlarına eklenerek daha sonra formüle edilmiştir. (VKİ= Vücut Ağırlığı (kg) / Boy2 (m). Boy uzunluğunun karesi alındıktan sonra vücut ağırlığına bölünmesi ile tüm katılımcıların VKİ değerleri üç kategoriye ayrılmıştır. Bunlar vücut kitle indeksi 18 kg\m2 arasında olanlar normal 25 kg\m2 > olanlar obez olarak değerlendirilmiştir.
Verilerin analizinde SPSS 15.0 programı kullanılmıştır. Hastaların her kanaldaki süre kazançları ortalama ve standart sapma tablosu olarak verilmiştir. Ayrıca kanal süre kazancı 0.8-1.2 msn aralığında olanlar “normal”, 0.8’in altında olanlar “düşük” olarak kodlanmış ve frekans ve yüzde tabloları şeklinde sunulmuştur. Vücut kitle indeksleri ortalama ve standart sapma tablosu olarak verilmiştir. Vücut kitle indeksi <18 olan hastalara “zayıf”, 18-25 arası “normal” ve >25 olanlar “obez” şeklinde kodlanmış ve frekans ve yüzde tablosu olarak sunulmuştur. Vücut kitle indeksi grupları (zayıf, normal, obez) ile kanal kazanç düzeyleri (düşük, normal) arasındaki ilişkiyi ve vücut kitle indeksi grupları ile fiziksel aktivite grupları arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla Ki-Kare testi (Chi-Square test) kullanılmıştır. Olağanlık katsayısı (C), Ki-Kare istatistiğinin önemli olduğu durumda kullanılır ve 0 ile 1 arasında değer alır. 0’a yakın değerler ilişkinin zayıf, 1’e yakın değerler ilişkinin güçlü olduğunu ifade eder. Ki-Kare istatistiği anlamlı (p<0,05) görüldüğünde VKİ ile kanal süre kazançları arasındaki ilişki gücünü belirlemek amacıyla olağanlık katsayısı ( Contingency Coefficient “C”) kullanılmıştır.
Vücut kitle indeksine göre fiziksel aktivite düzeyi arasında anlamlı farklılık bulunmamıştır (P>0.005). Hastaların sağ anterior kazanç süre ortalaması 0,90±0,20 µsn olarak bulunmuştur. Hastaların %83,3’ünde sağ anterior kazancı düşük düzeyde, %16,7’sinde yüksek düzeyde bulunmuştur. Hastaların sol posterior kazanç süre ortalaması 0,88±0,07 µsn olarak bulunmuştur. Hastaların % 90’ında sol posterior kazancı düşük düzeyde, % 10’unda yüksek düzeyde bulunmuştur. Hastaların sağ posterior kazanç süre ortalaması 0,84±0,10 µsn olarak bulunmuştur. Hastaların % 73,3’ünde sağ posterior kazancı düşük düzeyde, % 26,7’sinde yüksek düzeyde bulunmuştur. | |
