| dc.description.abstract | Hipertiroidinin en sık sebepleri Graves Hastalığı (GH), toksik multinodüler guatr (TMNG) ve toksik adenom(TA)’dur. Hipertiroidi tedavisinde antitiroid ilaçlar (ATİ), radyoaktif iyot (RAİ) tedavisi ve cerrahi tedavi kullanılmaktadır. RAİ tedavisi sonrasında hastaların ATİ kullanımı ile ilgili American Thyroid Association (ATA) 2011 kılavuzunda görüş birliği bulunmamaktadır.
Bu çalışmada RAİ tedavisi kullanıldıktan sonraki dönemde ATİ kullanımı ile ilgili merkezimizdeki tedavi yönetimi ile ilgili veri tabanı oluşturmak ve bunun, ötiroidizmin sağlanması üzerindeki etkilerini araştırmak hedeflenmiştir.
Çalışmaya Başkent Üniversitesi Tıp ve Sağlık Bilimleri Araştırma Kurulu tarafından onay alındıktan sonra, 2011-2016 yılları arasında Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları Ankara Polikliniği’ne başvuran RAİ tedavisi almış 138 hasta alınmıştır. Hastalar GH ve toksik nodüler guatr (TA ve TMNG) olarak 2 gruba ayrılarak; RAİ tedavi dozu, RAİ tedavisi öncesi ve sonrası dönemde ATİ kullanımları ve tiroid fonksiyon test sonuçları incelenmiştir.
Çalışmamızda 41 adet GH hastasının 39’u RAİ öncesi ortanca 12 ay (1-60 ay) ATİ kullanmıştır. RAİ tedavisinden ortanca 5 gün (3-360 gün) önce ATİ kesilmiştir. RAİ tedavisinden ortanca 5 gün (3-90 gün) sonra tekrar ATİ başlanmıştır. Bu gruptaki hastalarda ötiroid olma süresi ortanca 3 ay (1-21 ay) bulunmuştur.
Çalışmamızda 97 adet TA/TMNG hastasının 58’i RAİ tedavisi öncesi ortanca 6 ay (1-48 ay) ATİ kullanmıştır. RAİ tedavisinden ortanca 5 gün (3-360 gün) önce ATİ kesilmiştir. RAİ tedavisinden ortanca 7 gün (3-60 gün) sonra tekrar ATİ başlanmıştır. Bu gruptaki hastalarda ötiroid olma süresi ortanca 3 ay (1-12 ay) bulunmuştur.
Çalışmamızda GH hastalarının RAİ tedavisi sonrası ötiroid olma süresi ile yaşları ve RAİ tedavisi öncesi TSH değerleri arasında negatif yönde, orta düzeyde (sırasıyla r= -0,35; r= -0,32) ilişki saptandı (p<0,05). Ötiroid olma süresi ile RAİ tedavisi öncesi ilaç dozu arasında pozitif yönde, orta düzeyde (r=0,40) ilişki saptandı (p<0,05). Ötiroid olma süresi ile RAİ tedavisi sonrası ATİ kullanma süresi arasında ise pozitif yönde, güçlü düzeyde (r=0,75) ilişki saptandı (p<0,05).
TA/TMNG hastalarının RAİ tedavisi sonrası ötiroid olma süresi ile RAİ tedavisi öncesi TSH değerleri arasında negatif yönde, zayıf düzeyde (r= -0,23) ilişki saptandı (p<0,05). Ötiroid olma süresi ile RAİ tedavisi öncesi toplam tiroid hacmi ve RAİ tedavisinden sonra ATİ alıncaya kadar geçen süre arasında pozitif yönde, orta düzeyde (sırasıyla r=0,27, r=0,34) ilişki saptandı (p<0,05). Ötiroid olma süresi ile RAİ tedavisi sonrası ATİ kullanma süresi arasında ise pozitif yönde, güçlü düzeyde (r=0,68) ilişki saptandı (p<0,05).
Bu çalışma; RAİ tedavisi sonrası erken dönemde verilen ATİ tedavisinin ötiroid olma süresini olumsuz etkilemeyebileceğini, duruma göre kısaltabileceğini ortaya koymuştur. Bu konuda daha fazla vaka ile uzun süreli prospektif araştırmalar planlanmalıdır; sonuçları klinik pratiği etkileyebilecektir.
Graves disease (GD), toxic multinodular goiter (TMNG) and toxic adenoma (TA) are frequent causes of hyperthyroidism. Antithyroid drugs (ATD), radioiodine (RAI) therapy and surgery are therapeutic options of hyperthyroidism. There is still no consensus about the use of ATD after RAI treatment in the American Thyroid Association (ATA) 2011 guidelines.
This study aimed to constitute a database about the management attitudes on the use of ATD after RAI treatment of hyperthyroidism, and to investigate its effects on provision of euthyroidism.
The study was approved by the Başkent University Medical and Health Sciences Research Committee. 138 patients, who received RAI treatment for hyperthyroidism in the Department of Endocrinology and Metabolism, Başkent University Faculty of Medicine between 2011 and 2016, constituted the study population. The patients were grouped as two diagnostic categories, namely GD and toxic nodular group (which composed of TMNG and TA). Both groups were separately evaluated in terms of RAI treatment schedules, ATD use, thyroid morphology characteristics and the course of thyroid function tests.
Thirty-nine of 41 GD patients used ATD median 12 (1-60) months before RAI treatment. ATD was stopped median 5 (3-360) days before RAI treatment. For those who used ATD post-RAI, it was restarted median 5 (3-90) days after RAI treatment. Median time to provision of euthyroidism was 3 (1-21) months in this group of patients.
Fifty-eight of 97 TA/TMNG group of patients used ATD median 6 (1-48) months before RAI treatment. ATD was stopped median 5 (3-360) days before RAI treatment. For those who used ATD post-RAI, it was restarted median 7 (3-60) days after RAI treatment. Median time to provision of euthyroidism was 3 (1-12) months in this group of patients.
A negative, moderate degree correlation was determined between time to provision of euthyroidism after RAI treatment and age and pre-RAI TSH levels in GD patients (r= -0.35; r= -0.32, respectively; p<0.05). A positive, moderate degree correlation was determined between time to provision of euthyroidism after RAI treatment and pre-RAI ATD doses (r= 0.40; p<0.05). A positive, strong correlation was determined between time to provision of euthyroidism after RAI treatment and duration of ATD used post-RAI in GD group (r= 0.75; p<0.05).
A negative, weak correlation was determined between time to provision of euthyroidism after RAI treatment and pre-RAI TSH levels in TA/TMNG patients (r= -0.23; p<0.05). A positive, moderate degree correlation was determined between time to provision of euthyroidism after RAI treatment and pre-RAI total thyroid volume and time to restart of ATD post-RAI (r= 0.27; r= 0.34, respectively; p<0.05). A positive, strong correlation was determined between time to provision of euthyroidism after RAI treatment and duration of ATD used post-RAI in TA/TMNG group (r= 0.68; p<0.05).
This study has exhibited that, ATD given early after RAI treatment may not affect time to euthyroidism negatively, and may even shorten in some circumstances. Prospective, long term research with increased number of cases on the subject should be designed; the results may affect clinical practice. | en_US |
