Robet Schumann'ın op.9 carnaval eserindeki bölüm başlıklarının kaynak bilgileri ve içerdiği anlamların müziğe olan yansımaları
Özet
Müzik alanında yorumculuk, çok yönlü analitik yaklaşımı gerektiren bir olgudur.
Bunun sebebi bir müzik eserini oluşturan birçok öğenin; form, kontrpuan veya armoninin
varlığıdır. Ancak Romantik dönemde bestecilerin son derece öznel eserler ortaya koyması
sebebiyle, müziğin ifade gücü, yorumcular açısından bir adım öteye taşınmıştır. Bestecilerin
eserlerinde tasvir etmeye çalıştıkları kişileri, durumları veya ruh hallerini, belli bölüm
başlıkları altında toplamaları, yorumculuk açısından daha somut bir anlatım gücüne
gereksinim doğurmaktadır. Bu yönüyle, yorumcuların bu tip eserleri daha derinlemesine
incelemeleri ve farklı açılardan ele almaları gerekmektedir.
Romantik dönemde yaşamış ve öznel besteci tanımını en çok karşılayan
müzisyenlerin başında Robert Schumann gelmektedir. Klasik form anlayışını ikinci planda
tutarak, bestecilik yönündeki önceliğini, kendi dünyasında yaşadığı ruh hallerini veya
çevresindeki olayların kendisi üzerindeki etkilerini müziğe yansıtmaya vermiştir.
Bestecinin piyano müziği 3 ayrı dönemde incelenmektedir. Bu dönemler, sadece solo
piyano eseri bestelediği erken dönemini, piyano için polifonik formlarda eser verdiği orta
dönemini ve Biedermeier etkisi taşıyarak bestelediği, Hausmusik olarak adlandırılan eserler
verdiği geç dönemini kapsamaktadır.
Op.9 numaralı “Carnaval”, Schumann’ın erken döneminde bestelediği birçok solo
piyano eseri gibi, belli başlıkların yer aldığı karakter parçalarının, tek bir isim altında bir dizi
(cycle) olarak toplanmasından oluşan 21 bölümlük bir eserdir. Eserde tasvir edilen kişiler
veya karakterler bazı “commedia dell’arte” karakterlerini, Schumann’ın hayranlık duyduğu
bestecileri ve kendi dünyasında yarattığı hayali kişilikleri içermektedir. Bunun yanı sıra
karnaval etkinliğinin coşkusunu yansıtan birçok dans karakterli bölüm yer almaktadır.
Bu araştırmanın amacı, Robert Schumann’ın op.9 “Carnaval” adlı eserindeki bölüm
başlıklarının kaynak bilgileri ile içerdiği anlamları derinlemesine araştırıp, bu içeriklerin
besteci tarafından imgelenip nasıl müziğe yansıtıldığını ortaya çıkartmaktır. Yapılan araştırma sonucunda elde edilen bulgular, bu eseri ele alacak olan piyanistlere daha
donanımlı bir icra için gerekli bilgi birikimini sağlaması bakımından önemlidir. Verilerin
çözümü, nitel araştırma türlerinden biri olan ‘içerik analizi’ yöntemi ile gerçekleştirilmiştir.
Her bölüm için ayrı ayrı uygulanan yapısal çözümleme basamakları; motifsel analiz, cümle
analizi, tonal analiz ve form analizidir.
Yapılan çözümlemeler sonucunda, bölüm başlıklarındaki içeriğin çeşitli ritmik, tonal
ve motifsel öğelerle müziğe yansıdığına dair bulgulara ulaşılmıştır. Buna ek olarak;
Sphinx’lerin eserde motifsel açıdan birliktelik sağladığı, bölümler arasındaki tonal ilişkinin
ise eserde tonal bir bütünlük yarattığı ortaya çıkarılmıştır. Bu çalışmadan elde edilen
bulgular ve sonuçlar, eseri ele almak isteyen piyanistlerin, eseri oluşturan her türlü öğe ve
kavram hakkında detaylı bilgi sahibi olmalarına yardımcı olacak niteliktedir.
Music interpretation is a phenomenon that involves multiple analytical approach. The
reason for this is the existence of various factors that forms a musical piece such as form,
counterpoint or harmony. However in Romantic era, the expression of music has been
carried one step further with the musicians’ producing extremely subjective pieces.
Composers gathering the people, situations or moods that they try to depict in their work
under certain movement titles, makes it a requirement for the interpreters to have a more
concrete force of expression. With this aspect, the interpreters must examine such pieces
more deeply and approach them from different viewpoints.
Robert Schumann is the leading musician of Romantic era who suit best to the
description of subjective musician. He put the classical forms aside and gives his priority as
a composer to reflect the mood in which he is living and the effects of environmental events
on him to his music,
The composer’s piano music is studied in 3 different periods. These are the early era
that he has only composed piano pieces, the middle era that he has composed polyphonic
pieces for piano and his late era that he has produced pieces called Hausmusik composed
with Biedermeier effect.
Op.9 “Carnaval”, like most of the solo piano pieces he has composed in his early era,
is a work of 21 movements, gathering of character pieces with certain titles under a single
name as a cycle. The people and the characters depicted in this work correspond to
“commedia dell’arte” characters and the composers that Schumann feel admiration and
imaginary personalities he has created in his world. Besides this there are many movements
with dance character that reflect the carnival enthusiasm.
The purpose of this research is an in-depth investigation of source information and
meaning involved in movement titles of Robert Schumann’s op.9 “Carnaval” and to reveal
how these content are imagined and reflected to music by the composer. The findings achieved at the end of this research are important in the way of supplying the accumulation
of knowledge needed for a more equipped performance for the pianists who are going to
play this piece. The analysis of input data is realized by the method of “content analysis”
which is one of the types of qualitative research. The structural analysis steps which applied
seperately for every movement are motivic analysis, phrase analysis, tonal analysis and form
analysis.
As a result of the analysis, evidences have been found that contents in the movement
titles have been reflected to music with various rhythmic, tonal and motivic factors. In
addition to this, it has been revealed that Sphinxes ensure unity in the piece in terms of
motives and the tonal relation between the movements forge a tonal unity in the piece. The
findings and results achieved from this research are qualified enough to help the pianists
who deal with the piece, informing them about every element and concept in detail.