4483 Sayılı kanun'a göre devlet memurlarının yargılanması

Abstract

Toplumsal hayata geçişle birlikte devletin, diğer kamu tüzel kişilerinin ya da bunların sıkı kontrolü altındaki özel hukuk tüzel kişilerinin, toplumun genel ve ortak ihtiyaçlarını karşılamak ve kamu yararını sağlamak için yapılan sürekli ve düzenli etkinlikler, kamu hizmeti olarak nitelendirilmektedir. Kamu hizmetini gerçekleştirenler, idare hukuku kapsamında kamu görevlisi ve memurlar olarak karşımıza çıkmaktadır. Türkiye’de kamu görevlisi ve memur kavramları 1982 Anayasası ile korunduğu gibi birçok farklı kanun içerisinde de kendisine bir yer edinmiştir. 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu ile 4483 sayılı Memurlar ve Diğer Kamu Görevlilerinin Yargılanması Hakkında Kanun ile devlet memurlarının yargılanması ve disiplin hukukuna ilişkin özel düzenlemeler getirilmiştir. Memur kavramı ve memurun yargılanması konusu ülkemizde uzun bir tarihi geçmişe sahiptir. Tanzimat dönemi öncesinde dahi, padişahlar tarafından Kanunnameler çıkartılmış ve memurun görevi nedeniyle işlediği suçlardan ötürü verilecek cezalardan bahsedilmiştir. Tanzimat sonrası ile birlikte gelişen memur yargılaması 1913 yılında kabul edilen Memurin Muhakemat-ı Hakkında Kanun-u Muvakkat ile resmi bir düzene oturtulmuştur. Değişen ve gelişen Türkiye de günün koşullarına uygun olarak, memurun yargılanması, 1999 yılında 4483 sayılı Memurlar ve Diğer Kamu Görevlilerinin Yargılanması Hakkında Kanun ile yeniden düzenlenmiştir. Memurların ve diğer kamu görevlilerinin görevleri nedeniyle işledikleri suçlar hakkında yürütülecek ceza soruşturması 4483 Sayılı Kanun’la düzenleme altına alınmış ve yargı organları tarafından yürütülecek olan soruşturma kural olarak idarenin vereceği izne bağlı kılınmıştır. Böylece memur ve diğer kamu görevlilerinin mesnetsiz isnada karşı korunması da amaçlanmıştır. Public service is described as continuous and regular activities of government, other public legal entities or private legal entities under their strict control to meet general and common needs of society and to provide public interest with the transition to social life. Public service providers appear as public officers and civil servants under administrative law. The concept of public officers and civil servants in Turkey has a place in many different laws as well as protected by the 1982 Constitution Act itself. Special regulations regarding the trial and disciplinary law of civil servants were introduced with the State Personnel Law No. 657 and Law No. 4483 on the Prosecution of Civil Servants and Other Public Officers. The concept of civil servant and the trial of civil servants has a long history in our country. Even before the Tanzimat period, the Statute Books were issued by the sultans and the penalties to be imposed for the crimes committed by the officer due to its duty were referred. The trial of civil servants that developed after Tanzimat period was put into a formal order with the Law on the Prosecution of Civil Servants, which was adopted in 1913. In accordance with today's conditions in changing and developing Turkey, the trial of civil servants was rearranged with the Law no. 4483 on the Prosecution of Civil Servants and Other Public Officers in 1999. The criminal proceedings about the crimes committed by civil servants and other public officers due to their duties has been regulated by Law No. 4483 and the investigation to be carried out by the judicial bodies has, as a rule, been subject to the permission of the administration. Thus, it is also aimed to protect civil servants and other public officers against unfounded claims.