Yabancı dil olarak Türkçe öğrenmeye yeni başlayanlar için hazırlanmış ders kitaplarının kültürlerarası iletişim ve anlayış bağlamında incelenmesi
Abstract
Avrupa Konseyi tarafından 2001 yılında Diller İçin Avrupa Ortak Öneriler Çerçevesinin (Common European Framework of Reference for Languages, CEFR) yayımlanmasının ardından yabancı dil öğretimi daha geçerli ve güvenilir bir sistem ile yürütülmeye başlanmıştır. Avrupa ülkeleri standartlaştırılmış dil eğitimini kabul ederek kişiler ve kurumlar üstü bir dil eğitim sistemi oluşturmuşlardır.
Türkçe dünya üzerinde pek çok konuşucusu bulunan ve pek çok kişinin de öğrenme hedefinde olan bir dildir. Türkiye gerek jeopolitik konumu gerekse tarihi, kültürel ve doğal zenginlikleriyle büyük bir cazibeye sahiptir.
Dünyanın pek çok ülkesinden, pek çok farklı kültürden öğrenici birbirinden farklı birçok sebeple Türk dilini ve kültürünü öğrenmektedir. Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretimi için yurt içinde ve yurt dışında pek çok kurum faaliyet göstermektedir.
Bu çalışmada sonradan eklendiği toplumun değer yargılarını, sevinçlerini, korkularını, ümitlerini anlayabilecek ve kendisini topluma ait hissedebilecek öğreniciler için dil öğretimi gerçekleştirilirken seçilecek metinlere dikkat çekmek amaçlanmıştır. Hedef dilin öz benliğini yansıtacak metinlerin kültüre daha sonra dâhil olan farklı kültürlere mensup öğrencilere herhangi bir rahatsızlık vermeden, kırıcılıktan uzak ve tarafsız bir şekilde sunulabilirliğini tartışmaktır. Bu amaçla Türkiye’de Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi alanında kendisine yer edinmiş dört büyük kuruma ait ders kitaplarının incelemesi uygun görülmüştür. Ankara Üniversitesi TÖMER Yeni Hitit Yabancılar İçin Türkçe Ders Kitabı, Gazi Üniversitesi TÖMER Yabancılar İçin Türkçe Ders Kitabı, İstanbul Üniversitesi Yeni İstanbul Yabancılar İçin Türkçe Ders Kitabı ve Yedi İklim Türkçe Ders Kitabı kültürlerarası iletişim ve anlayış çerçevesinde incelenmiştir. Sonuç olarak alanyazından elde edilen bilgiler ve kullanılan ölçüt neticesinde incelenen kitapların birbirleri ile tutarlı olmadığı ve dolayısıyla Türkçe öğretiminde belirli bir standart ile öğretimin gerçekleşmediği, kitap içeriklerinin güncel olmadığı, kültür ögelerinin sistemli ve özenli bir şekilde verilmediği anlaşılmıştır. After the publication of the Common European Framework of Reference for Languages (CEFR) by the Council of Europe in 2001, Foreign Language Teaching began to be carried out with a more valid and reliable system. European countries have adopted standardized language education and created a language education system above individuals and institutions.
Turkish is a language that has many speakers around the world and is aimed at learning by many people. Turkey has a great charm both with its geopolitical position and with its historical, cultural and natural riches.
Learners from many countries of the world, from many different cultures, learn the Turkish language and culture for many different reasons. Many institutions operate in Turkey and abroad for teaching Turkish as a foreign language.
In this thesis, the aim is to draw attention to the texts to be selected during Language Teaching for students who can understand the value judgments, joys, fears, hopes of the society to which it was added later and who can feel themselves belonging to the society. The aim is to discuss the ability of texts to reflect the self of the language to be presented to students belonging to different cultures who are later included in the culture in a way that is far from offensive and impartial, without any inconvenience. For this purpose, it was considered appropriate to review textbooks belonging to four major institutions that have acquired a place in the field of teaching Turkish as a foreign language in Turkey.
The books are examined within the framework of intercultural communication and sensitivity. As a result, as a result of the information obtained from the field and the criteria used, it was understood that the books examined were not consistent with each other, and therefore the teaching did not occur with a certain standard in Turkish teaching, the book content was not up to date, and the cultural elements were not systematically and painstakingly provided.