Umut ve oz-yeterlik faktörlerinin çevresel endişe ve davranış ilişkisindeki düzenleyici rolü

Abstract

Mevcut çalışmanın amaçları, kişilerdeki öz bildirime bağlı ölçümler ile öz-yeterlik ve umut faktörlerinin çevresel endişe ve davranış ilişkisindeki düzenleyici rolünü incelemektir. Araştırma pandemi zamanında gerçekleştiğinden, araştırmanın örneklemi korona anksiyetesi çok yüksek olmayan 18-30 yaş aralığındaki 375 bireyden oluşmaktadır. Katılımcılar öncelikle bilgilendirilmiş onam formunu onaylamış ardından sırası ile Demografik Bilgi Formu, Çevresel Endişe Ölçeği, Çevre Davranış Ölçeği, Bütünleyici Umut Ölçeği, Genel Özyeterlilik Ölçeği, Koronavirüs Anksiyete Ölçeğini doldurmuşlardır. Yapılan istatistiksel analizler sonucunda, çevresel davranış ile çevresel endişe, öz-yeterlik ve umut arasında pozitif yönde ve anlamlı ilişkiler olduğu bulunmuştur. Cinsiyete dayalı yapılan analiz sonucunda, araştırmanın değişkenlerinin cinsiyete bağlı farklılaşmadıkları bulunmuştur. Bununla birlikte, umut ve öz-yeterliğin çevresel endişe ve davranış ilişkisindeki düzenleyici etkisine bakıldığında hem çevresel endişe ve umut hem de çevresel endişe ve öz-yeterlik etkileşimlerinin çevresel davranış üzerinde anlamlı bir etkisi bulunmuştur. Bir başka ifade ile, hem öz-yeterlik hem de umut değişkenlerinin çevresel endişe ve davranış ilişkisinde düzenleyici rolü vardır. Ancak, çevresel endişe ve umut etkileşiminin çevresel davranış üzerinde azaltıcı bir etkiye, çevresel endişe ve öz-yeterlik etkileşiminin ise çevresel davranış üzerinde artırıcı bir etkiye sahip olduğu bulunmuştur. Ardından bulunan sonuçlar ilgili alanyazın ışığında tartışılmıştır. The aim of the current study is to examine the moderating role of hope and self-efficacy in the relationship of environmental concern and behavior. Since the research took place at the time of the pandemic, the sample of the study consists of 375 individuals aged 18-30 who do not have high corona anxiety. The data of the research were collected with: Consent form, Demographic Information Form, Environmental Concern Scale, Environmental Behavior Scale, Integrative Hope Scale, General Self-Efficacy Scale, Coronavirus Anxiety Scale. As a result of the statistical analyzes, it was found that there are positive and significant relationships between environmental behavior and environmental concern, self-efficacy and hope. As an outcome of the analysis based on gender, it was found that the variables of the study did not differ according to gender. When the moderat ing effect of hope and self- efficacy on the relationship between environmental concern and behavior was examined, it was found that both environmental concern and hope and environmental concern and self- efficacy interactions had a significant effect on environmental behavior. In other words, both self-efficacy and hope variables have a moderator role in the environmental concern- behavior relationship. However, it was found that the interaction of environmental concern and hope had a decreasing effect on environmental behavior, while the interaction of environmental concern and self-efficacy had an increasing effect on environmental behavior. The results were then discussed in the light of the relevant literature.